Het Werk, zelftransformatie volgens Gurdjieff

“Het Werk is geen gebouw, plaats, boek, systeem, dogma of traditie.
Het Werk leeft in de harten en de geesten van mannen en vrouwen, als ze dit kunnen vinden ...”

Maurice Nicoll (1884-1953)

G.I. Gurdjieff (1872-1949) werd geboren in Alexandropol gelegen in de grensstreek tussen Rusland en Turkije.
Hij was reeds in zijn jeugd een waarheidszoeker. Hij reisde twintig jaar door Azië en het Midden-Oosten.
Zo kwam zijn revolutionaire weg van persoonlijke transformatie geleidelijk aan tot ontwikkeling.
Daarna vestigde hij zich in Moskou van waaruit hij groepen vormde zowel in Moskou als in het toenmalige St. Petersburg.

Gurdjieff’s leer bestaat uit werkideeën die samen ‘het Werk’ worden genoemd.
Het startpunt is ons fysiek lichaam dat onze eerste geboorte is.
Het is het voertuig dat we allemaal nodig hebben om hier te kunnen leven.
We bezitten ook de mogelijkheid om iets hogers te ontwikkelen.
Het is net als een eikel. Het is een vrucht die kan uitdrogen en sterven of uitgroeien tot een nieuwe eik.

Vele methoden van transformatie eisen dat een persoon zich moet terugtrekken in een klooster,
een heiligdom of zich isoleert weg van het gewone leven. Het Werk zegt dat dit niet nodig is, integendeel.
De gewone alledaagse levenservaringen vormen het basismateriaal waarmee gewerkt wordt.
Het Werk is enkel mogelijk met bewuste inspanningen. Alle mechanische inspanningen zijn nutteloos.
Volgens het Werk leven we in een negatieve onbewuste toestand zonder het te beseffen.

Het is ons geboorterecht om niet negatief te zijn. Het eindresultaat is een verandering naar een hoger niveau.
We reageren dan anders op de levensgebeurtenissen, bewuster en minder mechanisch.